Stawka VAT na remont budynku mieszkalnego

Obecnie 8% stawkę VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy o VAT).

Przez budownictwo to rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Przy czym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się domów jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz mieszkań, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej te limity, 8% stawkę VAT stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepisy te są jednak na tyle nieprecyzyjne, że stwarzają wątpliwości, jak postąpić w sytuacji, gdy wykonywane są np. prace remontowe dotyczące części wspólnych obiektu, np. dachu, elewacji zewnętrznej, w którym znajdują się także lokale użytkowe.

W takiej sytuacji do końca 2010 r. przyjmowano, że remontowany jest obiekt jako całość, sklasyfikowany np. w PKOB 111 i do całości wykonanych robót stosowało się obniżoną stawkę VAT.

Moim zdaniem także obecnie, gdy przedmiotem robót są części wspólne budynku, podatnik ma prawo do zastosowania 8% stawki VAT, z uwagi na klasyfikację tego obiektu jako całości (bez wyłączania powierzchni lokali użytkowych, jak i powierzchni mieszkań przekraczających limit 150 m²).

Brak precyzyjnych przepisów w tym zakresie zapewne będzie prowadził do licznych sporów pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi, zwłaszcza że brak oficjalnego stanowiska Ministerstwa Finansów, które pomogłoby w rozstrzygnięciu omawianego problemu.